تفاوت های فیزیولوژیک سه نوع بافت عضلانی

تفاوت های فیزیولوژیک  سه نوع بافت عضلانی

بافت عضلانی جزء بافتهای تحریک پذیر می باشد. کار آن در واقع مبدل انرژی الکتریکی به انرژی مکانیکی (Electromechanical transducer) می باشد. پدیده تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی مکانیکی را اصطلاحاً

 ( Contractor) گویند. انقباض در اینجا  یعنی کوتاه شدن عضله می باشد. این انقباض عضله برای موارد زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

1-               فشار(Pressure) برای حرکت دادن

2-               جابجایی خون در رگها  که آن هم بر اثر فشار می باشد.

3-               حرکت دادن لقمه در مری

4-               حرکت مکانیکی کلی (Locomotion)

5-               ...

از نظر بافت شناسی سه گروه اصلی  ماهیچه داریم:

1-               بافت ماهیچه ای صاف (Smooth Muscle )

2-               بافت ماهیچه ای اسکلتی (Skeletal Muscle)

3-               بافت ماهیچه ای قلبی (Cardiac Muscle )

که دو اخیر یعنی اسکلتی و قلبی از نوع مخطط می باشند.

تفاوت های فیزیولوژیک بین عضلات صاف ، اسکلتی و قلبی

1-               عضلات اسکلتی رابطه ی تروفیک (Trophic )با عصب دارند. از خودشان هیچ نوع فعالیت خودبخودی ندارند و حتماً تحت فرامین عصبی قرار دارند و اگر عصب آنها قطع شود

        (Denerved) منجر به آترفی (Atrophy) خواهند شد.

2-               عضلات صاف ارتباطشان با عصب به صورت تروفیک نیست یعنی اگر عصب قطع شود آترفی اتفاق نمی افتد، بلكه به فعالیت خود ادامه می دهند. آنها اصطلاحاً نیمه خودکار هستند و در مقابل محرک های مختلف تحریک موضعی در خودشان ایجاد می کنند. این ها  می توانند تحریک مکانیکی را به نیروی الکتریکی  و سپس به مکانیکی تبدیل کنند که در مورد عضلات اسکلتی اینگونه نمی باشد.

3-               اعصابی که عضلات اسکلتی را کنترل می کنند اعصاب ارادي می باشند. در حالی که اعصاب ی که عضلات صاف را کنترل می کنند خودمختار (Autonomic) می باشند. عضله ی قلبی از عضلات صاف پیشرفته تر می باشد. یعنی بود و نبودش ، فعال بودن یا نبودن آن در اختیار هیچ عصبی نیست . تمام خودکار است سیگنال خود را خودش تامین می کند. اما ارتباطش با سیستم عصبی  از نوع تنظیمی  می باشد .